On Mon, 14 Jun 2004 13:21:05 +0200, Daniele Nicolucci (Jollino)
<[log in to unmask]> wrote:

> perfecte): le orthographia de espaniol es logic, proque anque si tu
> nunca videva un parola, tu pote leger lo.

Io non va scriber ora multo re le "perfection" o "logica" o manca de
iste qualitates in le orthographia del espaniol pro tote su variantes.
Ben que on poterea considerar "parve detalios", como, pro exemplo, que
pro un cambio phonetic compensatori pro le perdita del aspiration
veniente de un -s in un periodo linguistic anterior, in alcun
dialectos andaluse on face le differentia inter le singular e le
plural solmente per un grado major o minor de apertura del ultime sono
—vocalic— del parola. E, pro un processo de harmonia vocalic como in
finnese e, io crede, anque in turco, anque le altere vocales del
parola cambia lor grado de apertura. Iste phenomenos ha nulle
representation in le orthographia official (academic) del lingua,
orthographia in facto facte pro representar plus o minus ben le
dialectos septentrional, e plus exactemente illos de Castilia e
Madrid, pro exemplo.

> Totevia tu debe saper que,
> pro exemplo, le 'u' in 'que', 'qui', 'gui' or 'qui' es silente in iste
> caso (a minus que illo ha un umlaut).

Ille "umlaut" (in espaniol nos dice "diéresis" pro ille signo) in
espaniol moderne appare solmente con un <u> post un <g> (nunquam un
<q>) pro indicar que on debe pronunciar ille _u_. Pro /kwe/ e /kwi/ on
scribe per <c>: <cue>, <cui>.

Rodrigo
([ia] Roderico)

-- 
...ο ουρανός είναι λίγος, θάλασσα πια δεν υπάρχει...
...el cielo es poco, mar ya no hay...
(Γιώργος Σεφέρης: Μνήμη * Yorgos Seferis: Mnimi [Recuerdo])