Hodie io vole scriber un pauco super le spirito del conferentia--o plus
tosto super le spirito del conferentes.   Iste spirito se manifestava
constantamente durante le sessiones, durante le excursiones, durante le
repastos, durante le discussiones informal, durante le pausas....  Ma in
nulle parte era le spirito de amicitate e bon association plus manifeste
que durante le vesperes quando le membros se reuniva informalmente in le
sala del conferentia.  Sur le "programma official" del conferentia se trova
pro cata vespere iste puncto:

     20:00    Conversation libere, musica, etc.

Io debe nunc mentionar que le membros del conferentia era non solmente
personas intelligente e non solments personas interessate in lingua, ma
illes era anque personas con interesses e talentos varie.  Peter Gopsill e
Thomas Breinstrup son pianistas talentose e Jan (Delnoy o Persijn?) sona le
harmonica multo ben.  Omne visitante al conferentia habeva recepite un
quarderno que conteneva 100 cantos con origines multinational e con textos
traducite in interlingua.  Omne vespere le conferentes sedeva insimul,
audiva le belle sonar de Peter, Thomas, e Jan--e cantava usque le fatiga
los advocava a lor lectos.  In ille horas le belle spirito del Nove Europa
era tactabile.

In le programma pro le ultime vespere del conferentia stava  le sequente
puncto:

     20:00   Festa

Amica/os il non es possibile hic describer le placer de ille vespere.  Le
participantes ipse forniva le intertenimento.  Ferenc e Erzsebet Jeszenszky
dava humor, anque Ingvar Stenstroem.  Thomas e Peter sonava piano.  E Jan
de novo nos incantava con duo programmas de musica harmonicaiste.  Ingrid
Ivarsson recitava un belle poema svedese.  Ma il habeva duo
representationes inoblidabile--un per le membro le plus vetule, le altere
per le membro le plus juvene.  Toma Macovei con su 87 annos montava le
podio pro nos recitar un parve historia humoresc.  Toma es un homine de
talia assatis parve.  E su dorso es un pauco curvate sub le peso de su
annos.  Ma io crede que ille nos apparava como un homine gigante durante
que ille stava illac sur le podio e recitava.  Con le brachios rigide
preter su flancos, rectificante su dorso como un soldato, pronunciante cata
parola con energia, nos poteva vider le scintillas de humor in le oculos.
Io es sicur que cata persona in le camera sentiva grande respecto e amor
pro Thoma durante ille minutas pretiose.

Le plus juvene membro del conferentia era Petio Dimitrov Anguelov de
Bulgaria.  Ille ha solmente 18 annos, ma io non rememora un occasion quando
io era plus imponite per un persona--non importa de qual etate!  Thomas
annunciava que Petio cantarea--in le ancian lingua liturgic del ecclesia
orthodoxe slavic--le precaria inseniate per Ieshua (Jesus) a su discipulos,
le Patre Nostre (anque cognoscite como le Precaria del Domino).
Silentemente Petio avantiava se verso le piano e con su digito sonava
dulcemente un tono basse.  Alora ille tornava, calmava se, e sin
accompaniamento comenciava cantar con un voce clar, basse, e forte.
Alora, post alicun parolas ille se transformava.  Nos poteva vider un
cambiamento in su oculos que se rolava un pouco in retro;  ille plicava le
manos e assumeva le postura de supplica.  Le oculos se claudeva.  E nos
alteres sedeva illac transfixite per le voce profunde e
sincere--privilegiate a experientiar iste juvene homine in le acto de
communication con su deo.   In mi vita io nunquam oblidara ille momentos
con Petio Anguelov!

-- frank