Peter Kleiweg wrote:

> Kjell Rehnstrom scribeva...
>
> > > > Ego sta in le IED e non es le capricio de solmente me!
> > >
> > > "Io" es le pronomine neutral. "Ego" es un termino primarimente del
> > > psychoanalyse. A me, usar "ego" como pronomine es un pauc
> > > facete, megalomane.
> >
> > Como in alter ego?
> >
> > Si tu lege attentemente il sta in le IED que on pote usar _ego_ =
> > _io_ in interlingua. Il non del toto es qual cosa que ego ha
> > inventate. Lo solo es que ego me gaude que le possibilitate existe.
> > Lo que es folle es _io_ que solo occidentalistas e italianos
> > comprende, ambe entitates ben respectabile ma forsan de minus
> > interesse in iste relation. In facto le supporto pro _io_ es lo que
> > nos appella un _postrationalisation_ (un rationalisation post le
> > facto).
>
> Italiano: io
> Espaniol: yo
> Anglese: I
>
> Dunque, "io" es usabile.
>
> Cata lingua ha "ego" como nomine, non como pronomine.
>
> Io prefere "io".

E con isto tu ha le majoritate a tu latere. Nulle problema! Mi
preferentia de _ego_ es que illo va in le spirito de interlingua como un
clave al parolas extranier in le linguas de Europa. Interlingua es pro me
un instrumento didactic, le medio per le qual le persona pote in un via
rapide meliorar su education linguistic, un cosa tanto plus importante
que le anglese al momento sembla devastar omne altere cognoscentias de
linguas.

Pro isto ego prefere _saccharo_ pro _sucro_ viste que nos ha
_saccharina_,

Un del rationes de ser pro interlingua es su rolo de clave lingual.

Cellus