Car Amicos,
Ensjo scribeva in le medio de altere "Assi como "occhio" appoia "oculo",
similemente "quello", "questo", "qui", "qua" appoia "aquelle", "aqueste",
"aquí", "aquá", malgrado lor formas mutate.".
Ora io scribera in appoio de Stan e io recuperara textos del julio passate
que, io spera, illos dara un tono allegre a iste thema.
Io vos avisara quando le textos sera publicate e io evitara de enoiar vos
in iste lista ancora con iste thema.
Me preme un norma de conducta: a quanto debe ascender un nostre citation a
un prototypo in le linguas romance?
Io dice que nos debe limitar nos al linguas que nos hodie ha in uso.
O io non ha comprendite nihil re le vocabulario international, illo es
interlingua.
Un cosa debe esser le vocabulario international que nos ha naturalmente in
uso, e altere cosa debe esser studiar le etymologia pro introducer un nove
parola. Si nos ha le exigentia de introducer un parola nove, pro me, isto
significa que, iste parola ci, non es ancora assi divulgate, como le caso
de partenariato.
In plus nos deberea acceptar nostre matre lingua.
Es io italiano e ha io un cultura que basta pro tractar le caso de aca,
aquelle, aqueste e aqui si io me limita a dicer: "E etiam ora io non vole
insister super "aqueste" quia pro me italiano le question non existe. Nos
dice "questo e quello" o "questo qui e quello lì" o "questo qua e quello
là" e, in interlingua, pro me illo resulta: "iste e celle" o "iste-ci e
celle ibi.
In un message per Ensjo 12-12-1998 19:15:42, io ha legite:
AQUELLE ha le appoio official de italiano;
AQUESTE ha solmente le appoio official de italiano;
AQUI e ACA ha le appoio official de italiano.
Ensjo, on me ha inculcate le italiano ab le etate de cinque annos e io
ancora non cognosce iste aca, aquelle, aqueste, aqui!"?
Ensjo replica: " Si, Mario. Ma le ration es que ille parolas non habe plus
le mesme formas de antea. Le parolas cambia secundo le lege del minor
effortio." e postea Ensjo developpa su message e nos toto es inducite a
concluder un antipathic comparation.
Io non vole isto e io non vole insister super aca, aquelle, aqueste, aqui
que non ha derecto de citatano in le italiano de hodie e in illo de su
origines, etiam como vulgar in le decime seculo.
Esque vos recorda: "Capua, martio 960: "Sao ko kelle terre per kelli fini
que ki contene, trenta anni le possette parte Sancti Benedicti."?
Ko=che, que; kelle=quelle, illos, celle, celles, ille, illes; kelli=quelli,
illos, et cetera; ki=qui, ci.
E assi es per le latino.
Ma perque insister?
Vamos a definir preliminarmente le norma de conducta: a quanto debe
ascender un nostre citation a un prototypo in le linguas romance?
Gratias e salutes,
Mario
mailto:[log in to unmask]
|
