Luca Ghitti wrote:

> (...)
>
> In italiano il ha le adjectivo: "interlocutorio"/interlocutori: 1. que ha
> character de dialogo; p. ex. "incontro interlocutorio tra partiti
politici"/
> incontro interlocutori inter le partitos politic. 2. provisori, illo es
> dicite per sententias que resolve problemas prejudicial o secundari.

>Le signification 1, significa isto negotiationes, deliberationes inter le
>partitos politic? Le signification 2 es inattendite. Esque isto non
>depende del
>facto que le tradition del latino verso le italiano de hodie es quasi
>irrumpite?

Le significato 1 deberea significar justo isto, sed hodie le significato es
plus tosto: longe incontros de negotiationes sin arrivar a un projecto
cummun, a un vision commun del problemas e que on va projectar altere
incontros successive per resolver le problemas. Le politica in Italia es le
arte del compromisso!
Le significato 2 es un termino juridic, del derecto, probabilemente ex le
latino medieval: interlocutorius.




>In svedese nos ha le parola _interlocutor_ in un forma prendite via le
>francese. Nos dice _interlokutör_ e le stilo es multo litterari. Colloquo
>es
>certo in italiano como in svedese ante toto un cosa academic, nonne?

Etiam in italiano io trova que "interlocutorio" e "interlocutore" ha
connexiones con le francese "interlocutoire" e "interlocuteur".
Alicun seculos antea era le francese le lingua usate in le formation de
neologismos.
Securmente le parola "colloquio" provene ex un uso per puristas medieval del
latinismos, del schola academic!


> Hodie iste adjectivo ha un significato plus tosto negative, p. ex.
> "carattere interlocutorio"/ character interlocutori, illo es dicite a un
> persona que ha un character de difficile comprension, multo instabile.

Le italiano es vermente un lingua fascinante.

Gratias pro tu complimento. Securmente il es difficile comprender o sequer
tote le nuances, le particularitates que il ha in nostre lingua, etiam pro
un italiano!

Nos ha etiam "comportamento interlocutorio"/ conducta interlocutori: un
conducta non ben definibile, sin un precise objectivo.

> il ha etiam: interlocutore/interlocutor, interlocuzione/interlocution e
> interloquire/interloquer

>De stilo multo litterari, nonne?
>"E al fin ego diceva "A revider!" a mi "interlocutore" durante le longe
>viage
>per traino per Italia e sortiva del traino a Roma...."
>(Le passage es de un libro que ego ancora non ha scribite. ;-)

Io spera que tu discussion con le "interlocutore" ha essite interessante e
plen de inspiration pro tu viage! Si ille era un italiano, alora... :-)


> Oh qual surprisa! io vide in mi dictionario un parola multo belle e
> interessante, il ha  "interlingua": lingua artificial create pro le uso
> international. Componite per inter(national) e lingua.

>E tu non crede que on pensava del Interlingua/Latino sine flexione per
>Giuseppe Peano?

>Cellus

Io non ha indicios per tu observation. Mi dictionario es un edition del 1979
e le interlingua era jam nascite e disveloppate. Comocunque io non trova
parolas o significatos del Latino sine flexione o del Occidental/Interlingue
in mi dictionario Garzanti.
Il necessita haber un nove dictionario plus actualisate, con le nove
terminos e le neologismos computatorial, totes in anglese naturalmente! :-(

Luca Ghitti