In Canada nos permitte le agriculta de plantos genomanipulate, ben que il pare esser un contrareaction inter le gentes. Quanto al stato scientific de iste technologia, io non es convincite que le genomanipulatores (quasi toto interprisas private, o recerchistas fundate per tales) ha vermente partite del stadio de "apprentisse del mago". Illo es, le expertos es evidentemente capace de facer cosas incredibile - genos de pisca in tomatos etc. - ma io dubita que illes comprende lo que illes facer usque in omne detallios minute. Pro exemplo, on nos ha assecurate durante plure annos que plantos genomanipulate non pote transferer su genos a in le populationes non-cultivate (salvage). Ma subito... oops, il pare que isto pote esser le caso eventualmente. Un cosa que me inquieta es le testimonia recente ante un comite' parlamentari per un scientista del Minsterio Agricultural britannic. Ille excoriava le tests del governamento canadian que voleva provar le securitate (innoctivitate) de genomanipulation. Iste tests, secundo ille, analysava mermente le contento chimic del plantos, pro assecurar que illos similava lo del producto natural. Illes non analysava illos al nivello de chromosomos, pro assecurar que illos non contineva materia genetic "fracte" o mutante. Iste possibilitate es etiam un fonte de inquietude. Secundo me, le stato actual de hyperproduction in le agricultura europee e nordamerican rende toto non-urgente le introduction de iste "frankenfoods" (alimentos a la Frankenstein) super le mercato. Io non oppone iste technologia per se, ma io dice: Vamos lassar illo restar ancora dece annos in le laboratorio. Amicalmente, Chris Burd