Nos ha habitate in Marietta, Georgia desde le estate de 1997, mais nos ha habite pauc opportunitate de visitar le placia in le centro de Marietta, ben que nos ha passate per illo sin stoppar. Hodie mi sposa diceva a me in le matino, "Io vole visitar le placia in Marietta". "Bon, mi caro," io respondeva. "Io vole dar alla tamben." Post lunch illa diceva alque super leger un libro in le post meridie, e io demandava, "Ha tu oblidate que tu voleva visitar le Placia in Marietta hodie?" "Oh, si! Io ha oblidate" illa diceva. Alora nos tosto partiva nostre casa in nostre automobile (un Dodge Caravan) e conduceva nos le curte distantia al centro de Marietta. Nos passava le Placia, non trovante un loco ubi nos pote parcar nostre automobile. Mais duo stratas ultra le placia, nos videva un signo de un edificio que indicava que illo esseva le Museo de Arte. Alla nos videva un loco ubi nos pote parcar nostre automobile al latere del Museo, que nos faceva. Nos entrava le museo, e un homine salutava nos. Ille esseva le sol docente alla, e ille collectionava le moneta, solmente $3 per persona, in nostre caso, proque nos esseva "seniores" (vetule). Le exhibition esseva de artistas local. Non troppo grande, mais le artistas esseva bon. Postea nos discoperiva que le edificio del museo esseva previemente le Officio Postal de Marietta. On ha facite pauco de cambiar lo in crear un museo de illo. Postea nos promenava un curte distantia al Placia. Como nos promenava circa le Placia, nos discoperiva que il habeva multe botecas de antiquarios. De facto il pareva que il solmente habeva antiquarios, restaurantes o officios de homines de lege. (Marietta es le Sede del Contato, con le Corte del Districto). Nos mirava le parve stratas al latere del Placia, e uno pareva multo interessante. Nos promenava in su direction, e nos notava que al fin del strato esseva un ferrovia, e un traino passava rapidemente, con multe automobiles stoppate pro lassar lo passar. Quando nos esseva quasi al fin del strato ante le ferrovia, io notava un interessante antiquario. Io mirava in illo. Illo esseva plus grande que io ha imaginate. Nos entrava. Illo esseva como un museo mesme. E durante nostre ambulationes in illo, nos videva multe plattos de porcellana blau chinese. Alcunos esseva anglese. E multe cosas vetule que nos rememorava de nostre juventute, si non de nostre infantia. In veritate illo non esseva un singule boteca, mais multe, un "mall" de botecas de antiquario. Per example, il habeva un section ubi un homine vendeva le horologios antique. Alcun de istos costava plure milles de dollares. E ille habeva un officina in que ille reparava le horologios. Naturalmente il habeva tamben multe mobiles antique. Nos remarcava como un buffet de cocina esseva similar a un in nostre casa que nos inheritava del matre de mi sposa. Illo costava $850. Alteres esseva multo ornate e costava plure milles de dollares. Nos finalmente partiva del magazine de botecas de antiquarios, e retornava al Placia, ubi nos finalmente compleva le circumambulation de illo. Il esseva un multo interessante post meridie. Ante que nos partiva, nos discoperiva un altere museo historic, e un centro pro informationes pro visitores. Nos va retornar un altere die pro vider istos. Stan