Foras del commun, le bizarre, le inusual:

Lat.   extraneus (foras, extra le pais, le usual, le subjecto)
Ila    extranee (in e le senso de bizarre - e de un altere pais,
                 e foras un subjecto)
Esp.   extra–o
Port.  estranho
Fr.    etrange < estranger < lat. extraneus
Angl.  strange < fr. estranger < lat. extraneus
Ital.  strano <  lat. extraneu(m)

Ila:   extraneessa = angl. strangeness

Le latino usava "extraneus" pro tote le significationes, e
le linguas fontal, ben que in iste o aquelle lingua on ha
create parolas similar pro un signification o un altere,
ha non facite iste formas secundo un prototypo commun
altere que "extraneu" que unifica tote le variantes.

Interlingua non exige tres formas:  estranie, extranee,
estranier.  Le un, "extranee" es bastante pro tote le
significationes, e propriemente deriva tote le variationes
in le linguas fontal.

Isto es ubi le factos mi porta.

Stan