Durante le ultime dies io ha essite fascinate per le recente messages (Stan
e Kjell) ubi illes mentionava atheistas qui "voleva creder ma non poteva".
Io suppone que mi fascination es basate in mi comprension de "creder" e del
"fide".  Io trova que "fide" non es le resulto de un processo puremente
intellectual, sed le resulto de un processo voluntari ma anque intelligent.
Alteremente dicite,  "fide" non es un CONCLUSION INTELLECTUAL, sed un
DECISION RATIONALE.  Io trova que "fide" reside in le Voluntate del humano,
e su Intellecto pote solmente lo adjutar in decider si iste o ille
credentia es rational o non.  (In mi lexicon, "rational"  vole dicer "esser
acceptabile a mi mente". )

Arrivar al fide non es question de posseder "certitude", io pensa.  Le tote
universo e "existentia" ipse me pare esser un paradoxo.  Le sol situation
existential que me haberea parite logical haberea essite le absolute NIHIL.
Ma "nihil" non es!  Nos trova nos existente in un situation
fundamentalmente illogic e paradoxe.  Ergo, al minus io, io trova un
expectation a posseder certitude un pauco troppo optimistic.

Mi secunde fascination es basate in mi opinion que omne personas, in un
maniera o un altere, "crede".  Nos omnes vive in  "incertituditate" e ergo,
io pensa, quasi cata persona honeste debe admitter que lo que ille porta in
su capite e corde es su "fide", su "credentia", e non su "certitude".  In
altere parolas, il non ha personas "credente" (le stupides) e personas
"non-credente/sapente" (le astutes).  In alcun maniera nos omnes crede e
son includite sub "le stupides"!   (Forsan nos debe excepter le personas
qui mantene que illes vermente "possede" certitude. Illos nos pote contar
non sub "le stupides", sed sub "le imbeciles".)

(Io debe nunc me excusar a vos mi amicos que io ha insultate in le
paragrapho previe... :-))

Quando io lege le phase  "...voler creder, ma non poter..." io me demanda
lo que isto significa.  In accordo con me modo de pensar, cata persona a
cata momente de su vita tene alicubi in se ipse su opiniones,
comprensiones, decisiones, pensatas, valores, amores, odios, habitos.
Alicubi in su personalitate reside un fide/opinion/decision existential
super le realitate ultime.  Si ille pensa, "Nonsenso, non importa!" Isto es
expression de su fide que le question es nonsenso e vermente non importa.
Forsan ille ha ration.  Si ille pensa, "Il ha solmente un deo, Allah, e
Mohomet es su propheta."  Isto es su fide.  Forsan ille ha ration.  Si ille
pensa, "Io vole creder, ma non pote."  Isto pare esser fide que non facer
un decision e attender usque ille ha le certitude pro convincer su
intellecto es un bon tactica. Forsan ille ha ration.  Si ille pensa, "Le
deo domino de Israel me ama e ha me aperite un via al salvation. Ille me
manda a disseminar su offerta de salvation a mi fratres."  Iste homine ha
fide que le creator del universo ha adoptate lo in su familia eternal.
Forsan ille ha ration....

Stupidemente,
-- frank