Mario Malaguti wrote:

> (...) e al primavera, al amicitate, al voluntate de viver sin
> problemas.
> Que dice tu? Al fin io pensa que pro iste momentos vale le pena de
> esser. E
> le problemas? Lassa los al alteres!
> Io vade,

Le facto es que sovente quando ego iste anno ha facite mi promenadas, 45
minutas con le bastones a ski circum le area habitual, ego sovente ha
pensate de lo que vos scribe in iste lista, e il occurre que ego pensa
del climato apud Mario e pensa del possibile reactiones que ille
haberea, si ille reguardava nostre ambiente. Prende solo un tal
observation. In le regiones de Mario il ha nulle cadita de foliage del
arbores como ci, e nunc quando il ha un sufficente temperatura pro
jectar le scarpas via e delectar se del belle tempore, il ancora non ha
folios e non herba, per consequente le sol brilla per le sorbiero e le
betula que sta ante le casa. Per consequente le arbores non crea umbra.

Isto ego poteva anque constatar promenante in alto per le strata Sancte
Olaus (Sankt Olofsgatan) in Uppsala, ubi le arbores in le parco del
universitate haberea jectate un forte umbra sur le trottoir ubi ego
promenava, ma nunc il non ha folios e le sol attacca como un orchestra
de symphonia per un fortissimo (relativemente a nostre latitude!).

In le urbe on vide, particularmente juvene damas, sedente sur bancos e
scalas ante le bibliotheca munisipal con lor facies tornate verso le
sol. Solo (sic!) quando on ha sojornate in un climato como illo in
Grecia o (certo anque in Italia) on comprende in un maniera emotional,
que le sol es un cosa del qual on pote fugir. Ab un die de 5.59 minutas
in decembre nos ha attingite le die de 12 horas ci in Uppsala, e on pote
ancora un vice "realisar" (in le senso anglese) que le lumine in facto
es prevalente durante le anno.

Retornante a casa e legente isto, ego spera que tu Mario ha habite un
agradabile promenada al Adriatico (le qual ego ha vidite del altere
latere, del Balkanes!).

Amicalmente e solarimente

Kjell R