SUPERVIVENTIA A MAR IN LE TEMPESTA PERFECTE
Basate super un articulo per Mark F. Soupiset

In le etate de 2000 un film multo popular in le Statos Unite esseva
"The Perfect Storm" (Le Perfecte Tempesta) que esseva le ver conto de
un barca de pisce spada que disappareva a mar in un grandissime
tempesta in le Atlantic del Nord que mesmo causava multo damnos in
Nove Anglaterra.  In le mesme tempesta il habeva un altere aventura
de vita e morte.

Locotenante Colonello David Ruvola e locotenante colonello Graham
Buschor esseva le pilota e co-pilota de un helicoptero del 106
Volo de Salvatores Aeree del Guarda National de Nove York, ordinate
a cercar le mar alquanto 400 km al est del costa de Nove Jersey
pro un veliero affundante. Illes duceva un equipa de un ingeniero
de volo, Jim Mioli, e duo paracaditistas salvatores (PS), John Spillane
e Rick Smith.  Lor helicoptero H-60 esseva in un nocte totalmente obscur,
con enorme undas in basso e forte ventos. Post duo replenamentos
de combustibile in medie aere de un C-130 cisterna aeroplano e plus
que un hora de volar in tempore le pejor que illes jam habeva
experientiate, illes arrivava al veliero, mais esseva incapace de
facer le salvamento.

"Nos videva in basso undas de 10-12 metros, e le ventos esseva de
40 a 50 nodos," dice Ruvola. "Nos non sapeva si o non un PS qui
cadeva al aqua poteva attinger le veliero, e si o non nos poteva
retornar le del barca.  Le operator del montacargas esseva anxie
que - a causa del grandessa del undas -- le cablo poterea rumper
se quando ille montava un persona del mar al helicoptero."

"Post considerar toto, nos decideva a lassar le C-130 in alto
super nos a lassar cader equipamento de salvavita al marinero
in le veliero durante que nos retornava al base," Ruvola explica.
Fortunatemente le equipage de un nave de cargo de romania esseva
capace plus tarde de extraher le marinero del mar al securitate
de lor nave.  Totevia, a causa de un confusion de communicationes
previemente in le die, Ruvola non habeva le necesse informationes
del tempore pro evitar lo que occurreva in sequente.

Un banda de pluvio de 128 km longe e 80 km large rapidemente
decresceva le distantia inter illo e le H-60 durante que le H-60
volava lentemente al west a casa.  A 2000 horas Ruvola essayava
a reconnecter se al C-130 pro replenar su combustibile quando
le helicoptero collideva con un muro de ventos de 75 nodos a
su fronte.

"Il esseva multo, multo turbulente e nos essayava a trovar aere
plus lisie pro compler le replenamento final," reconta Ruvola.
"Nos continuava a ascender e mesmo a descender sub le nubos. A
un puncto nos esseva 150 metros in alto super le mar e tu poteva
vider le margine serrate del base del nubos miscer se con le
spuma del mar al horizonte."  Le visibilitate esseva tanto mal
que Ruvola esseva incapace de vider le volos del C-130 in fronte
de ille.

Durante un hora e un medie Ruvola probava de reconnecter se con
le C-130.  Ille probava 30 vices anguistante, facite incredibilemente
difficile per damno del tempore al paracadita de freno del
linea de combustibile al sinestre del C-130, mais ille falleva.
Le H-60 habeva solmente 20 minutas de combustibile que remaneva.
Incapace de facer le manovra de replenamento de combustibile,
Ruvola faceva le decision fatal mais necesse a abandonar le
H-60 in le Atlantic.

Le co-pilota, Buschor, appelleva un "mayday" super le frequentia
de emergentia e allertava le lancha de bordo del guardacostas,
Tamaroa, alcun pauc kilometros al nordest.  "Io rememora multo
clarmente mi appella pro adjuta," dice Buschor.  "Io videva le
Tamaroa in le schermo de mi radar, assi io cognosceva que illo
esseva solmente 18 km distante.  Infortunatemente nos non habeva
bastante combustibile pro vader aquelle distantia."

"Le Tamaroa respondeva quasi immediatemente e diceva a nos que
nos debe vader verso illes.  Nos sapeva que le motor numero uno
esseva proxime a quitar a causa de fame de combustibile,"
Buschor diceva.  "Io rememora que io diceva al Tamaroa, "Negative,
negative, nos abandona justo aqui!"

A un altitude de 60 metros, le H-60 veniva sub le base del nubos e
de un position suspendite in equilibrio justo in alto super le
undas, Ruvola diceva a su equipa que le abandonamento esseva
imminente.  Durante que le equipa preparava de abandonar le
helicoptero, le preoccupation primari de Ruvola esseva a assecurar
que le helicoptero non les colpava quando illes lo abandonava.

Momentos post Ruvola dava le ordine de saltar del H-60, Buschor,
Smith e Spillane, in aquelle ordine, saltava in le tempesta
stridente.  Smith e Spillane, sin le adjuta de oculos de
vision nocturne, non sapeva como distante illes caderea a causa del
undas de 25 metros alte a basso.  Si illes cadeva al cresta,
illes caderea solmente tres metros.  In realitate ambos
probabilemente cadeva circa 20 o 22 metros, collidente con le
basse del undas a circa 80 km/h.

"Le vento mitteva spuma saline del mar in le aere, le lumines
pro atterrar faceva tote le cosas nebulose e ultra isto toto
esseva nigre absolute, assi realmente io non poteva vider alque
initialmente," Buschor reconta.  "Fortunatemente mi oculos de
vision nocturne esseva ancora attacchate a mi casco.  Io non
voleva saltar sin vider alque, assi io adjustava le oculos in
fronte de mi oculos e saltava del planca de pede."  Ille cadeva
circa 5 metros, inflava su unitates de salvavita e atterrava
al cresta de un unda.

"In le servicio militar tu exercitar te al puncto que illo
deveni ennoiose e monotone," ille dice, "mais lo que es stupende
es que quando tu veni in un situation tense, tu responde in
le maniera in que tu te excercitava.  Il es quasi como si tu
operava in automtic e tu non debe pensar de lo que a facer
sequente.  Immediatemente quando io cadeva in le aqua, le
prime cosa in mi mente esseva consolidar le equipamento
de salvavita e trovar superviventes.  Aquello esseva quando
il deveniva apparente que isto esseva lo que io facerea le
resto del nocte," explicava Buschor.

Pro evitar le risco de esser hachatoriate per le rotores del
H-60 al tempore de impacto, Ruvola utilizava lo que es cognoscite
como un suspendite autorotation, alque similar al cambia de
marcha in retro in un automobile, pro reducer le velocitate
del rotores per alimentar le fortia de gravitate retro per le
motor.  Ille e Mioli collideva con le ocean quando illes esseva
ancora in le morte helicoptero.  In le compartamento del equipa
unundate, in complete obscuritate e con capite in basso, illes
habeva solmente le aere in lor pulmones a lor disposition.
Le bottilia HEEDS de tres minutas de aere que Ruvola habeva
attacchate a su gamba - habeva essite perdite quando le
helicoptero collideva con le aqua.

"Tu es excercitate in exercitation pro immersion in le aqua
semper a mantener un gripa de mano de alque in situationes
como aquello," explica Ruvolo.  "Con aquelle gripa de mano
tu sape multo de ubi tu es in relation al exitos del
helicoptero.  Mi primari exito esseva le porto del pilota
al latere de me.  Io prendeva le manico del porto e lo
tornava, e le porto se aperiva, gratia a Deo!"

Finalmente in le aqua, Ruvola esseva capace de inflar su
unitate de salvavita in su gilet de volo, que le faceva
boiante, e ille levava immediatemente al superfacie del
mar.  Pauc minutas plus tarde ille esseva capace de
locar Mioli, qui sin le adjuta de un vestimento de
superviventia, jam fremeva in le aqua frigide.  Ruvola
se ligava a Mioli con cordo de paracadita pro mantener le
ingeniero de volo tanto calorose como possibile.  "Io
prendeva le cappucio de mi vestimento aquatic de mi
tasca e lo poneva super su capite pro adjutar in mantener
su calor," Ruvola dice.

Eventualmente e como un miraculo, Spillane trovava
Ruvola e Mioli, gratias al lumines stroboscopic de su
vestimento de superviventia.  Buschor jam flottava plure
centos de metros de illes.  Smith esseva disapparite.

Le trio se adhereva al un le altere - e al vita - pro
plure horas plus.  Spillane habeva rumpite quatro
costas, un osso in su sinistre gamba, e tres ossos in
su bracio dextre. Ille tamben habeva un ren rupturate
e un pancreas contundite.  Miolo luctava a remaner
coherente in le aqua de 15 grados Celsius.  Ruvola
essayava a adjuter ambe homines.

Quatro horas passava in le furor obscur del tempesta.
In aquelle tempore le Tamaroa esseva capace de
navigar se le 18 km al loco ubi le H-60 esseva
abandonate.  Cinque e vinti minutas plus tarde,
le equipage del Tamaroa trovava Buschor, natante
furiosemente. Illes usava lor rete de cargo
pro salvar Buschor del mar, que le poneva a vices 10
metros in alto super le homines qui essayava de salvar le.

"Io non poteva creder que io esseva super le
ponte del lancha a bordo del guardacostas," dice Buschor.
"Io credeva que io non superviverea, e il esseva
un sensation superante que io habeva supervivite
tanto longe.  Le typos me colligeva e me jectava
in le interior del nave, taliava mi vestimentos
de me, e me inveloppava in coperturas.  Io
appellava pro alque de biber, mais illes non
voleva dar me alque proque illes timeva que
io haberea vulneres interne."

Circa 40 minutas plus tarde e proximemente
1.6 km del loco ubi illes extraheva Buschor
del mar, Spillane, Ruvola e Mioli esseva
salvate in le mesme maniera - vomitante le
aqua del mar quando illes esseva altiate al
ponte.  Mioli suffreva de sever hypothermia
e Spillane sanguinava internemente.  Ben que
tote le quatro viverea a contar lor historias,
lor collega e bon amico, Rick Smith, esseva
tragicamente perdite al mar.

"Rick esseva un grande typo con un multo
quiete maniera de comportar se.  Ille realmente
sapeva su cosa - un ver professional,' dice
Buschor.  "A perder le esseva multo difficile.
Lo que io non pote comprender es que ille esseva
un PS, ancora io supervive e ille non.  Illo
es extrememente difficile a acciper su perdita."

Smith, un del plus altemente exercitate natatores
de superviventia in le mundo, non esseva trovate
malgrado novem dies de cerca a tote horas per le
guardacostas.

Basate super e traducite de un articulo in USAA
Magazine, januario/februario 2001 per Stanley
Mulaik