Io ha describite mi experientias con italophono(s) in viste del interlingua, e on sape del reporto de Jan Arman, que ille ha anque positive experientias habente usate le interlingua con un italiano de su strata.

Ante que benedicer interlingua al celo, como benissime medio del communication con italianos, on debe anque vider, que:

le successo del communication depende non exclusivemente del tractos del lingua usate, ma ante omnes del _voluntate_ del (inter)comprension. E le italianos es multo communicative, independente del interlingua. Isto significa, que illes _vole_ le intercomprension, e comformemente illes vole comprender le interlocutor in omne caso. E si on parlarea a illes in un lingua distante de le lore, anque in ille caso illes comprenderea le interlocutor non-italian; proque le (inter)comprension depende extra le voluntate del successo del communication multo anque del situation (circumstantias, elementos non-lingual), e illo es possibile de facto anque "per manos e pedes", nonne?

Pro vider plus clar io adde exemplos:

Si un italiano (monolingual) parlarea con alicuno in le anglese, o norvegian, etc.; illes comprenderea le un le altere; durante (pote esser, que) si vos parlarea con un austriaco mesmo in le germano, vos vos non comprenderea, proque le un latere non _volerea_ le intercomprension.

(Pardono del austriacos; io poterea scriber etiam un altere populo "frigide" del nord como exemplo; in comparation con le italianos "plen de temperamento"... :-P ).

Kjell Rehnström ha scribite:

>>In ille tempore ego non sapeva de interlingua ma parlava con le gente
in un proprie concotion, un mixtura de mal espaniol, remniscentias del
francese e latino del schola. Isto functionava multo ben. E post un
poco de accomodation ego anque comprendeva lo que on me diceva.<<

(Alora tu /vos?/ ha create le "interlingua"... :-P)

Anque iste exemplo monstra, que le barrieras lingual (le multe parolas originalmente slave del romaniano differente del altere linguas neolatin, e le estranie aberrationes phonetic del linguas parente) son secundari in viste del volentia del intercomprension; anque isto occureva assi, proque ambe lateres voleva le intercomprension.

Péter