Jay Bowks wrote:
>
> (...)
>
> Un nove empleo? Si! Io es a inseniar lingua espaniol e
> cultura in un altere schola, il es solmente a quaranta
> minutas de casa e non hora e medie como le altere
> schola ubi io inseniava.  Le nove schola se appella
> Mascenic Regional High School, e io insenia le studentes
> in le secunde, tertie e quarte annos de studio de espaniol.
> Io es multo impressionate con illes e con le schola. Mi
> prime meeting del facultate es le mercredi, viste que le
> viage al schola es tante plus curte in distantia io pote
> venir al clinica pro le therapia physic con traction e
> exercitios, cata die le dolor pare devenir melior e melior
> e mi medico me diceva que in quatro o cinque septimanas
> io essera como previemente, forsan melior, proque io es
> a perder kilos :)


Car Jay,

Il me gaude sincermente que tu ha trovate un nove labor, e io te desira
un bon tempore illac.

Io vide, con un poco de regret, que tu debe haber ancora patientia usque
tu te sentira vermente melio post tu accidente. Ha bon corage!

Io te invia un parve pilula de bon humor :  un parve conto que io ha
legite in un libro de linguistica de Marina Yaguello (io ama multo iste
linguista, le libro es "Alice au pays du langage"). Le linguista parla
del importantia del pronomine IO e TU in le discurso. Pro illustrar
isto, illa da un parve conto amusante e simpatic que pertine al folklore
judaiste. Il se carga de un viro qui scribe a su amica :

"Car Riwke, sia amabile, e invia me tu pantoflas. Evidentemente, io vole
dicer mi pantoflas e non "tu pantoflas". Ma si tu lege "mi pantoflas",
tu credera que io vole tu pantoflas. Alora que si io scribe :"invia me
tu pantoflas, tu legera "tu" pantoflas, e tu comprendera que io vole mi
pantoflas. Tunc, invia me tu pantoflas."

Amicalmente,

Anne