Salute, le sequente texto es copiate como citato. Le texto que non ha un
sagita (flecha) es le mie.

>Martedi, le 15te julio 1997, Kjell Rehnström scribeva (extractos):
>
>> Ego non del verbatim memora lo que Stan habeva scribite,
>
>    Ni me, exactemente.  (Ego non reservava le message.)
>
>>                                                          sed a mi aviso il
>> es plenmente lice scriber
>> Habente installate le programma e modem io faceva le prime tentation.
Isto es lo que Stan facticamente scribeva:
_Io es ora a un nova casa in Marietta, Georgia, U.S.A.. Il ancora ha
multo chaos, con cassas de cosas in omne partes del casa. Isto es un
de mi prime notitias del nove casa, io habente justo reinstallate mi
computator e modem._
A mi aviso iste construction non functiona. Tu pote facer le sequente
analogia (si isto es le parola):
_...io habente justo reinstallate..._ = _e io ha justo installate.
Etiam in le secunde proposition tu debe haber un verbo finite. Un participio
presente non es un forma finite. Io non pote dicer: Paul parlante con
illa... (on senti tote le tempore un verbo ante le portas!)
(Compara: Paul talking to her... (on DESIRA un verbo: made, nodded...)
Ergo pro exemplo: Io habente justo reinstallate... invia le message a vos...
(le subjecto es le mesme (io qui installa e invia - un verbo debe esser
finite, haber un forma con un pronomine personal).
Le participio presente es un adjectivo como le grammatica scribe, ben
sapite, e tu pote substituer lo assi:
Io habente installate.... invia un message.
Io un grande amico del computatores... invia un message....

On pote disfractionar le message in supra in le sequente maniera:
Isto es un de mi prime notitias del nove casa, e io ha justo...
>
>    Sed iste infinitivo non ha un subjecto.  In le phrase de Stan, le
>infinitvo habeva un subjecto.  Ego me refereva a un tal situation.  Gode
>e Blair dice in section 94, «The present participle is an adjective and
>as such shares all the characteristics of other adjective.»  Esque un
>adjectivo ha un subjecto?
Le participio presente functiona como un adjectivo in iste caso:
Participio:
Un homine cantante aperiva le porta. (A singing man opened the door.)
Adjectivo:
Un dama attractive comprava le auto. (An attractive lady bought the car).

Il naturalmente es plenmente possibile substituer le adjectivo per le
participio in ille propositiones:
Un juvene homine aperiva le porta.
Un dama cantante comprava le auto.

>> Tu scribe etiam:
>> >Ego non memorar leger alicun
>> >in re un tal tractamento de participios in le grammatica de Gode e Blair.
>>
>> Il debe esser:
>> Ego non memora legente alique in re un tal tractamento de participios.
>                         ^^^^^^
>    SI, iste pronomine indefinite se prefere in loco de «alicun».
>
>> o
>> Ego non memora habente legite alique in re tal tractamento de participios.
>> I don't remember having read...
>
>    Gode e Blair, in section 83, dice, «The infinitive can be used as a
>noun and as such it corresponds to the English gerund.»  In mi phrase,
>«Ego non memora leger....» le infinitivo «leger» es le objecto de
>«memora».  Section 83 indica anque clarmente que un infinitivo pote
>esser le objecto de un preposition.  In section 87, illes dice, «Io
>plana vader al campania.  Hence after a transitive verb the dependent
>infinitive is not introduced by a preposition.»
Hmmm, alque tu non functiona. Io pensava un poco. Evidentemente illo
functiona assi:
Forsan il ha un fantomada de mi svedese assi. Io senti que io deberea dicer:
Io non memora haber legite. In iste frase il es impossibile - a mi aviso -
haber _habente_, o? Io non memora habente legite. A me il sentirea
totalmente in ordine - si non belle - dicer _Io me memora haber legite._ (I
remember having read - Jag minns mig ha läst). 

Si on pote excluder le _me_ le frase esserea:
Io non memora haber legite. 
Sed io non pote defender
Io memora leger....
sed io non sape pro que, solo mi sentimento lingual....
(Forsan un _lapsus cerebri_ - o como on debe appellar un pensata incorrecte
:-). 

>    In section 94 tamen illes scribeva le exemplo, «Minnehaha significa
>"aqua ridente."»  «Ridente» describe «aqua» e es clarmente un adjective.
Si isto non es un problema. Tu pote - como in supra - substituer _ridente_
per _grande_ e toto functiona. 
significa aqua ridente...
significa aqua grande....

>Forsan Stan habeva ration post toto, utilisante un construction
>absolute.  «Io habente»: «habente» es un adjectivo, le qual modifica le
>pronomine «io». Si tu pote substituer _habente_ per un adjectivo.....
In iste caso tu debe haber un verbo, quasi on senti un besonio de un verbo:
Io grande ....... vive?
Le rege habente
Le rege qui habeva
Le rege grande videva le can.
Le rege ridente videva le can.
Le rege corpulente videva le can. 
(On vide que le limite inter verbo e adjectivo es multo fluide.)

>> On debe sempre memorar que le subjecto debe esser le mesme.
>
>    Le mesme?  Le mesme como le qual?  Ego non comprende.
Assi dunque: Le rege habente vidite le belle puera, voleva venir in contacto
con illa. Il ha de facto solo un verbo finite in iste frase e isto es _voleva_. 
Le rege corpulente... 
al mesme tempore que le habente functiona como un adjectivo - in un certe
senso - illo forma le parte de un construction verbal: habente vidite. E pro
isto on non pote - como on vole - substituer un presente participio per un
adjectivo. 

Nota etiam lo que scribeva Steinar in re le ablativo absolute e altere
finessas del grammatica latin.

Grammaticalmente

Kjell Rehnstroem    
Vaenortsgatan 87      
S - 75264 Uppsala
email: [log in to unmask]