Mario Malaguti wrote:

> >
> >Naturalmente il ha rationes historic. In le comenciamento del seculo XX
>
> Iste Cellus con le XXI seculo non facera ille un poc de confusion?

Si, ehh, il es le confusion in mi cerebro. In svedese on debe sempre subtraher
le numero e per consequente ego debe additionar un digito quando ego traduce in
interlingua. Ego voleva dicer le XX segulo, le seculo 20-e que comencia per
1901.

> Nostre professores improvisemente diceva:
> Ora nos face un dicte'e!
> E illes dictava un pagina de bestialitates le plus absurde pro introducer le
> pejor realitates de iste meravilose lingua, que iste personas faceva de toto
> pro facer me lo odiar.
> Mi votation era: 0, 1, al maximo 2, quando le minimo era 6!

Enorme! o esque ego debe dicer "Oh sancte celo!" Tal cosas nos non habeva, ma
ego succedeva, essente un manifeste dyslectico in francese evader omne probas
scripte e me salvava per un bon pronunciaiton e un satis bon parlar. Ego legeva
tote altere cosas que le libros de schola, pro exemplo _Le monde_ in facto.
Solo le parolas que ego videva tante vices que ego lo recordava, ego cercava in
le dictionario. Con dictées huu! o forsan uff!

> (...)
> >Ego spera que le studios de interlingua essera interessante. Mi
> >recommendation
> >es: lege multe textos.
>
> Io prefere leger poco ma scriber con mi parolas re illo que io legeva.

Si, in le caso que este methodo functiona pro te, usa lo! Varie humanos,
depdneente de lor memoria, si illo es auditive o visual, si illos ha un bon
memoria proxime o debe laborar multo pro retener lo que illes lege, toto
constitue le methodo que on debe usar.

>Post que vos ha un bon fundamento de textos, ego

> (...)
> Le melior grammatica que on pote studiar es illo 'de non studiar le
> grammatica'!

Si, in le senso que le grammatica debe:


Pro formar infinitovos on adde -r al verbos -a, -e, i. etc.

Generalmente on apprende isto per un tabella synoptic del possibile
terminationes in le lingua.

1. auxiliar te comprender lo que tu lege
-ar(i) tal parolas es adjectivos.
-ar pote esser adjectivos, ma anque infinitivos del verbos in -a.
-a (pote esser un verbo in presente o imperativo), un substantivo
-e (es le forma general de adjectivos, alcunes care iste -e.) 2. anque le
presente e imperativo de verbos.
-i (es presente e imperativo de verbos).

2. affirmar lo que tu crede es correcte grammatica. Le question essente: "Esque
il es possibile dicer assi?

> Obviemente isto es ver non in modo absolute, ma illo es ver si le exerticio
> in le lingua es quotidian e attente.

Si pro un parlator de un del linguas de fonte de interlingua vermente. Si il ha
un frequente interaction inter le apprendente e usatores del lingua isto debe
esser possibile in interlingua.

>
> Comocunque nos continua a facer comparationes inter nostre linguas quando in
> le Union Europee, io es convincite re isto, nos jammais habera un
> organisation politic como illo del USA ma, al contraio nos sera le Europa
> del Regiones e le Europa de nostre meraviliose diversitates cultural e,
> obviemente, linguistic.

Il es multo possibile que le diversitate linguistic in Europa es beneficiente.
Il es bon pro le cerebro usar plure linguas.

> Il le tempore, como sempre in le passato, latino doce, necun lingua que nos
> hodie practica se salvara como in le ideas de qualque purista, perque un
> lingua non es un grammatica, ma un realitate qui vive omne die con le visos,
> e ille nasce sin grammatica. Le grammatica es un recerca posterior al
> apparer de omne lingua.

Del altere latere clarvidente puristas salvava e developava plure linguas
national Islandeses, finnos e svedeses va grattar su capites pro trovar un bon
parola in lor linguas. Pote on dicer _kompjuter_? Non, assi le islandeses
creava _tölva_,(le islandese parola es un contamination de calcular/contar e
divinar (recorda vos le "Völva" del qual ego scribeva alcun septimanas retro).
Per consequente alque in le stilo de _caldivinatora_, le finnos _tietokone_
(*scimachina, forsan mesmo "maquina datos" ) e le svedeses _dator_ que
perlabora _datos_.

> E iste mi rationamento vole conducer a concluder que, il non sera un lingua,
> il non sera interlingua, qui habera un suprematia in le UE, ma il sera le
> lingua que le europeos, in lor totalitate e in lor integration economic,
> politic, social, militar, quotidian, facera nascer como nove cultura
> europee.

Un altere possibilitate es que nos va parlar anglese rupte.

> Assi un die on harera un minoritate que studiara le italiano, como hodie in
> le mundo on ha un minoritate que studia greco e latino, perque le origines
> es un patrimonio que on non ha le convenientias de perder.
> Ma le filios de nostre filios parlara europeo in le quotidian con dialectos
> local, obviemente.

Il es mesmo non toto impossibile que un lingua general europee pote devenir le
salvation del dialectos e le linguas colloquial, sin le interventiones del
academias, que se va interessar solo del lingua standard!

Cellus