In svedese nos ha simile problemas. Le littera j (que se pronuncia como un y
espaniol/interlingua ante o post un vocal) pote esser scripte assi:
jag = io
djup = profunde
gjorde = faceva
jord = terra, tellus
gjord = facite, cinctura
hjord = grege
göt = fundeva
ljöt (solo in le expression - ljöt döden="moriva le morte"
ljus = lumine, candela
gjuse = (pro exemplo _fiskgjuse_ = ossifraga
Omne ille combinationes es pronunciate _j_.

In le schola io les apprendeva pronunciante le parolas litteralmente, in le
ver senso del parola!

Esque io te comprende correcto si io dice que vos pronunciava le littera _h_
pro saper si on deberea scriber _asta_ o _hasta_?

Pro un native parlator de espaniol il debe esser satis difficile differentiar
_llorar_ de _yorar_ pro exemplo. In ille caso le estraniero a un poco de
avantage in illo que ille apprende le parolas primo in lor forma scripte. 

Io non es le prime qui notava que le forma scripte es multo plus importante in
le apprender de lingua quam nos generalmente "realisa" (un anglicismo, forsan,
ma functionabile!)