Amicos!
Ecce un travalio pro dictionaristas como Piet Cleij.
Le vista del termino "accueil" (de "page d'accueil") in francese me ha
ducite al recerca del possibilitate de existentia de un termino similar in
Interlingua.
Il ha iste verbos in le linguas-fontes:
~~~
Francese:
(Projecto ARTFL <http://www.lib.uchicago.edu/efts/ARTFL/projects/dicos/>)
ACCUEILLIR. v. a. (Il se conjugue comme "cueillir".) Recevoir quelqu'un
qui vient à nous, qui se présente chez nous. [Il nous a accueillis de la
manière du monde la plus honnête.] [Il nous accueillit très froidement.]
Il se dit quelquefois figurément, en parlant des choses. [Il accueillit
fort mal cette proposition, cette demande.]
Il se dit aussi, figurément, de tous les accidents fâcheux qui arrivent à
quelqu'un. [La tempête, le vent les accueillit.] [Ils furent accueillis de
l'orage.] [Le détachement, en approchant du bois, fut accueilli par une
décharge de coups de fusil.] [La misère, la pauvreté, tous les malheurs du
monde l'ont accueilli.] Dans cette dernière phrase, on dit plus
ordinairement, "assailli".
~~~
Italiano:
(Dictionario Garzanti <http://www.garzanti.it/>)
ACCOGLIERE
Fonetica: [ac-cò-glie-re]
Etimologia: Deriv. di cogliere, col pref. a-2
Definizione: poet. accorre [ac-còr-re], v. tr. [coniugato come cogliere]
1 ricevere; per estens., ospitare: [accogliere qualcuno con freddezza, con
gioia; un asilo che accoglie gli orfani; essere ben accolto, gradito;
accogliere una voce in un dizionario, registrarla]
2 accettare, esaudire: [accogliere una domanda, una preghiera] | seguire:
[accogliere un suggerimento, un consiglio]
3 (lett.) raccogliere, riunire: [voglio io tutte sue prove accorre
(ARIOSTO O. F. XI, 5)]
4 contenere: [questo locale può accogliere duecento persone] |||
accogliersi v. rifl. (lett.) riunirsi, raccogliersi: [Li uomini poi che
'ntorno erano sparti / s'accolsero a quel luogo (DANTE Inf. XX, 88-89).]
~~~
Portugese:
(Dictionario Electronic Aurélio)
ACOLHER
V. t. d.
1. Dar acolhida ou agasalho a; hospedar.
2. Dar acolhida a; receber.
3. Atender, receber: [O diretor acolheu bem o pedido.]
4. Dar crédito a, dar ouvidos a: [Não acolheu a estranha reclamação.]
5. Admitir, aceitar, receber: [Acolheu a triste notícia com resignação.]
6. Tomar em consideração; atender a: ["Sinto-me contente .... porque sei
que o seu espírito acolhe com simpatia a amizade estas minhas tristezas de
altura." (Fernando Pessoa, Cartas a Armando Cortes-Rodrigues, p. 44.)]
V. int.
7. Abrigar, agasalhar.
V. p.
8. Agasalhar-se, hospedar-se.
9. Abrigar-se, recolher-se.
10. Refugiar-se; amparar-se.
~~~
Espaniol:
(Dictionario VOX <http://www3.anaya.es/diccionario/diccionar.htm>)
ACOGER
I. Del lat. *accolligere < ad = a + colligere = recoger.
1. (verbo transitivo). Admitir a alguien en nuestra casa o compañía.
2. (verbo transitivo, pronominal). Proteger, dar refugio [este hospital
acoge a todos los enfermos].
3. (verbo transitivo). Recibir bien o favorablemente a una persona [me han
acogido en su casa como si fuera de la familia].
4. (verbo transitivo). Aceptar hechos, opiniones o noticias.
5. (verbo pronominal). Utilizar en beneficio propio unas determinadas
leyes o costumbres [acogerse a los beneficios de un seguro].
6. (figurado, -a, figuradamente, verbo pronominal). Valerse de algún
pretexto para disimular algo.
FAM. Acogedor, -a, acogida, acogido, -a.
SIN. 1 y 3. Recibir, aceptar. 2. Amparar, socorrer.
ANT. 1 y 3. Rehusar, denegar, rechazar, expulsar.
~~~
Le prototypo ultime es certo le latino "accolligere". Isto nos apporta a
un Interlingua "ACCOLLIGER". Ma forsan le prototypo plus exacte es un
forma plus moderne "*ACCOLLIER"? Nota que necun lingua-fonte retene le
"-g-", mesmo in lor serie derivational:
pt acolher, acolhedor, acolhida, acolhido(a), acolhimento.
es acoger, acohedor(a), acogida, acogido(a).
it accogliere, accogliente, accoglienza, accoglimento, accoglitore.
fr accueillir, accueillant(e), accueil, accueilli(e), (...?)
Ensjo.
|