>Hm.  Si interlingua era un lingua inflectite, il serea nulle problema.
>Adjectivos semper concorda con le substantivo, adverbios son
>indeclinable.
>
>I.e. in lingua latin il ha nulle dubita:
>
>     Adjectivo               Adverbio
> Sol clarus lucet        Sol clare lucet
> Soles clari lucent      Soles clare lucent
> Luna clara lucet        Luna clare lucet
> Lunae clarae lucent     Lunae clare lucent
> Aurum clarum lucet      Aurum clare lucet
> Aura clara lucent       Aura clare lucent

Le usage adjectival es exprimite in formas como

"Le sol clar brilla"

Le usage adverbial es exprimite in formas como

"Le sol brilla clarmente"

Mais

"Le sol brilla clar"

que in latino, secundo le inflexiones, facerea "clar" un adjectivo, proque
position in le phrase non es importante, clarmente (:-)) per le
usage linguistista secundo Anne, es "adverbial" proque illo non justo
precisa le subjecto "sol" mais anque su relation al verbo "brilla", que
lo face devenir "adverbio".  Mi inclination es a reguardar istos, como Ove,
como "adverbios adjectival", que pare incongrue, solmente si on impone un
grammatica del latino (que historicamente es le maniera in que on crea le
grammaticas pro le linguas moderne) super le anglese e interlingua. In
anglese e interlingua on pote precisar un relation inter subjecto e verbo
(un function adverbial) per uso de o adjectivos (pro precisar le subjecto)
o per adverbios (que precisa le verbo).

Es isto coherente?

Istos es mi conjecturas.

Stan Mulaik