Le festa de venerdi vespere era le ultime activitate del conferentia.  Omne
participantes debeva partir ex le Centro Saint-Thomas le samedi matino post
le jentaculo.  Nos predeva congedo ab le multe amica/os tristemente.  Io
non ha scribite multo super nostre amico, Alexandr Tkachenko, que faceva le
longe viage a  Strasbourg ab su patria, Ukraina.  Io trovava Aleksandr un
homine unic e interessant, con un corde grande.  Durante le jentaculo ille
visitava cata un, dante nos omnes cartas postal con parve salutes scribite
in interlingua.  Al fin Aleksandr e io excambiava un grande imbraciamento.
Como il es bon que le historia difficile del cinquanta annos passate ha
finite con imbraciamentos fraternal inter americanos e russos.

Io partiva con Paolo pro accompaniar lo a su casa in Helvetia.
Infelicemente, durante nostre viage, le tempore era assatis pluviose e io
non poteva vider grande partes del montanias.  Ma isto ha forsan augmentava
le impacto dramatic de nostre arrivata in le valle sud-alpine e meraviliose
ubi Paolo vive.  Paolo guidava su auto trans Helvetia, per Zuerich e per
Chur, semper plus alte in montanias.  Nos approchava le passo
Julier--nominate post Julius Caesar--qui transversava ille passo durante su
carriera como general roman.  Al puncto plus alte del passo Paolo faceva
halto e io habeva un opportunitate a passar alicun minutos illac.  Paolo me
indicava duo columnos spisse de petro que era implantate in le solo
directemente al puncto plus alto--un columno al un latere del strata, le
altere columno al altere latere.  Paolo me diceva que le romanos habeva
implantate le columnos.  Como imponente experientiar con le manos iste
historia roman e europee!  Specialmente pro un americano como io.  Paolo
pote testimoniar como io ha ponite mi manos sur le petro del columno
repetitemente pro palpar e tastar le realitate exquisite per mi digitos.

Post le transverso del passo nos habeva attingite le scarpa sud del massa
alpine e poteva vider punctos blau in le celo distante super Italia.  Un
promesso de tempore melior.  Un promesso que arrivava in veritate durante
le dies sequente.  Nos descendeva e tosto io poteva vider grande vistas del
longe valle que descende de St. Moritz a Lago de Como.  Un sol parola
suffice pro describer iste valle--paradisic.   Paolo vive in le region del
valle nominate Bregalia.  Bregalia comencia in Maloja e extende se circa
30-40 kilometros al sud usque le village Castasegna situate sur le
frontiera italian.   Su village se appella Borgonovo e se trova
approximativemente in le centro del region.  Paolo es ministro del ecclesia
reformate e pastor del grege habitante in le parte plus alte de Bregalia,
i.e. de Maloja a Stampa.

Paolo, su sposa amabile, Ruth, e lor infantes, Irena, Natalie, Gabriel
aperiva lor casa e lor cordes a me.  Paolo sape que ille es un homine
grandemente benedicite.  E post mi visita anque io me considere benedicite
pro haber incontrava iste car familia.

Le die sequente, dominica, era multo occupate.  Paolo teneva tres
servicios--un de matino in Casaccia, un altere de matino in Coltura (?), e
le tertie de vespere in Moloja.  Le lingua standard de Bregalia es
italiano.  Io pote leger italiano un pauco, ma in mi vita io nunquam poteva
comprehender le italiano parlate.  Ma durante ille die de dominica io
discoperiva un nove avantage de interlingua.  Il pare que le experientia
del septimana in Strasbourg habeva aperite mi aures non solmente al sonos
de interlingua ma anque al sonos de italiano.  Sedente in le ecclesias (a
proposito, ecclesias multo ancian e bellissime!) io me concentrava sur le
parolas de Paolo.  Durante le prime sermon io comprehendeva circa le medie,
ma durante le secunde sermon io poteva comprehender plus que novanta
percento!  Post le servicios Paolo me introduceva a  le visitantes e io
succedeva facer parve conversationes duo vices--io parlante interlingua e
mi interlocutor parlante italiano!

Le postmeridie de dominica Paolo e Ruth dava me un tour de Bregalia.  Nos
visitava le parve villiage de Soglio, que es situate alte sur le latere del
valle.  Como omne villages e structuras del valle, Soglio es ben preservate
e demonstra un architectura simple, authentic, e de construction massive
con le petras local.  Anque le tectos son construite con tegulas de petra.
Le poeta german Rainer Maria Rilke viveva in Soglio, e si vos quandocunque
ha le opportunitate a experientiar Soglio vos comprehendera proque un poeta
seligerea Soglio.  In mi vita io habeva le bon fortuna a vider multe partes
del mundo, e multe vistas belle.  E vermente, il non es necessari arrangiar
le belle vistas del vita in qualcunque ordine preferential.  Ma, amicos, io
vole vos dicer que il es difficile imaginar como vistas del montanias
poterea esser plus belle que illos de Soglio.

Mi dies in Bregalia con Paolo remanera semper como un bon sonio in mi
memoria.  Lunedi matino io accompaniava Paolo a Milano e poteva vider un
pauco de Italia e Lago de Como.  Martedi io lo accompaniava a un reunion de
un gruppo de "Bregalianos" que vole discoperir e disveloppar le usos del
internet pro avantiamento del vita in le valle.  Ancora in iste meeting io
habeva un experientia que indica ben como interlingua es practic.   Octo
homines participava in le meeting.  Paolo me introduceva e, sin pensar, io
comenciava parlar a illes in interlingua.  Post haber parlate alicun
phrases io cessava subitamente e demandava si illes poteva me comprehender
quando io parlava iste lingua.   Immediatemente cata homine illac presente
dava un signo positive con le testa (nodded yes).

Si amico/as, le tempore va rapidemente.  Mi belle viage a Europe,
Strasbourg, Helvetia, e al fin al Germania durava solmente duo septimanas.
Nunc io es de retorno in le routine quotidian.  Ma, le plano conditional
pro 1999 vole haber le conferentia in Bulgaria.  Que aventura, nonne?  Io
sonia jam super mi viage...!

-- frank