[ Kjell ]
Ma isto era multo interessante del puncto de vista que in le gruppos
atheista scribeva personas religiose qui voleva persuader le atheistas, que
lor fide - o plus tosto carentia de fide - es incorrecte! In le gruppos del
religioses il era personas qui voleva dissuader le religioses de lor fide.

[ Pfaff ]
Lo que es interessante, a mi opinion, es le observation que omnes pare
haber motivationes positive.  Le atheistas vole "liberar" le credentes de
lor superstitiones stupide.  Le credentes vole "liberar" le non-credentes
del morto eternal.  In altere gruppos de discussion credentes de un
religion vole "liberar" credentes de un altere religion del periculos de
lor apostasia particular, etc.   Omnes pensa que lor credentia o
comprension del realitates es plus proxime al veritate que le comprension
del altere. Omnes vole "liberar" le alteres e los apportar plus proxime a
lor version del veritate.

Le problemas veni quando le "liberator" nota que le "a esser liberate" non
coopera, non accepta su version de "liberation", e comencia tentar
"liberar" ILLE!  Subito, ambes senti se menaciate proque le "veritates"
fundamental sur lo que illes basa lor vitas son in question.

Esser human es vermente problematic.  Povre humanos -- nos sape que nos son
mortal e nos trova nos capturate e confusate e sin proprie poter hic in
iste universo paradoxe e silente.  Hamlet, le juvene principe danese,
considerante le suicidio, diceva, "Esser o non esser -- isto es le
question."  Essente mortal, nos jam sape le responsa al question de Hamlet.
Cata uno morira e non plus essera.  Comocunquecidio.  Nulle sperantia.

Nulle sperantia?  Es ver?  Que poterea nos dar sperantia?  Si esserea un
voce audibile qui sussurava ultra le universo, qui fracturava le silentio?
Valeva le pena de audir un pauco?

(Libro de Job, Cap. 38, Cap. 40:1-9, Cap. 42:1-6)

-- frank