Car amicos,

                Ecce un texto litterari brasilian scribite per Rubem Braga.
Como io es neoarrivate io pete excusas si existe multe errors. E
anticipatemente io regratia por le emendationes.

                        Pace ad omnes
Ramos de Oliveira


Lection de Anglese


Rubem  Braga



                    --- Is this an elephant?
                   Mi tendentia immediate era responder "no"; sed on non
debe lassar se levar per le prime impulso.Un reguardo rapide que io ha
facite al maestra bastava ad vider que illa parlava con serietate e habeva
le aptitude de qui propone un problema seriose. Viste isto, io examinava con
le major attention le objecto que illa me presentava.
 Illo non habeva qualcunque trompa visibile. Basate in iste un persona
frivole poterea concluder hastivemente que non se tractava de un elephante.
Sed se on retira le trompa del elephante, nec assi illo stoppa de esser un
elephante; et mesme que illo mori per iste operation brutal illo continua
essente un elephantenam un elephantemorte es, in principio, tam
elephantecomo qualcunque altere. Reflectente re iste, io memorava de appurar
se cello habeva quatro patas, quatro patas crasse como le elephants sole
haber. Illo non habeva. Nec io sesuccedeva discoperir le parve cauda que
characterisa le grande animal e que a vices, como io jam videva in un circo,
illo sole flabellar con un gratia infantil.
 Terminate mi observationes, io torneva ad le maestra e diceva
convictamente:
                  --- No, it's not!
                  Illa dava un parve suspiro, satisfacte: le demora de mi
responsa habeva lassate la timorose. immediatemente me demandava:
                  --- Is it a book?
                 Io surrideva con le question: io ha vivite un parte de mi
vita inter libros, io cognosce libros, io labora con libros, io pote
distinguer un libro ad prime vista inter qualcunque altere objectos, sia
illos caraffas, bricas aut ceresias matur ¾ sia qualcunque sia. Illo non era
un libro, e mesme que habeva libros brochate con porcellana, illo non era in
necun maniera un libro. Mi responsa demorava maximemente duo secundas:
                 --- No, it's not!
                 Io habeva le placer de la veder novamente satisfacte ¾ sed
solo per qualque secundas. Ille femina era un de iste spiritos insatiabile
que es semper collocante questiones e se prona con curiositate afflicte re
le physis de le cosas.
                --- Is it a handkerchief?
                Io restava multe disturbate con iste demando. Per dicer le
veritate, io non sapeva lo que poteva esser un handkerchief; forsan era
hypotheca... No, hypotheca non. Perque habeva de esser hypotheca?
Handkerchief ! Sin le plus parve dubita illo era un parola
disagradabile;forsan illo era chef de servicio aut horologio-bracialetto aut
ancora multe probabilemente migraine. Sia como sia, io respondeva impavide:
               --- No, it's not !
               Mi parolas sonava alte, con qualque violentia, nam me
repugnava acceptar que illo aut qualque altere cosa poteva esser un
handkerchief !
               Illa alora de nove faceva un question.  Sed alora le question
era precedite de qualque reguardo in que habeva un luce de malitia, qualque
insinuation, un distante pecia de defianta. Su voce era plus lente que le
altere vices; io non es completemente nescie in psychologia feminin e, ante
que illa apreva le bucca, io jam habeva le certitude que era un question
decisive.
               --- Is it an ash-tray?
              Un grande allegressa inundava mi anima. In prime posto perque
io sape lo que es un ash-tray: un ash-tray es un ceniciera. In secunde posto
perque mirante le objecto que illa me presentava , io notava un immense
similantia inter illo e un ash-tray. Illo era un objecto de porcellana, con
forma oval e circa 13 centimetros de longitude. Le altura approximate de le
orlos era  un centimetro e in illas habeva concavitates curve ¾ duo aut tres
¾ en le parte superior. En le depression central, un sorta de bassino
delimitate per iste orlos, habeva un parve pecia de cigarretta fumate (un
"bagace") e hic et illac cineres sparse, ultra un curadentes de flammifero
jam traciate. Io respondeva:
                --- Yes !
                Lo que alora adveniva era indescriptibile. Le bon seniora
habeva le visage completemente illuminate per un unda de allegressa; su
oculos brillava ¾ victoria, victoria! ¾ e un large surriso explodeva in su
labios plutosto premite per meditation triste e inquiete. Illa se altiava un
pauc de le chaise e non poteva lassar de tender le brachios e batter in mi
spatula in le mesme momento in que exclamava multe excitate:
              ---  Very well ! Very well !
              Io es un homine naturalmente timide e ancora plus re feminas.
Le immense joia con que illa festava mi victoria me disturbava; io habeva un
choc, io sentiva vergonia e multe orgolio.
 Io me retraheva immensemente satisfacte con ille prime lection; io ambulava
in le strata con passo firme e quando in le vitrina de un magazin io videva
belle pipas anglese io habeva mesme le tentation de comprar un. Certo io
haberea fazite un longe conversation con le ambassator britannic si io le
incontrarea in ille momento. Io retirarea le pipa ex mi bucca e le diceva:
              --- It's not an ash-tray!
             E ille con certitude esserea multe satisfacte perque videva que
io sapeva parlar anglese, nam il debe esser semper agradabile ad un
ambassator audir su lingua natal parlate per personas con bon fide in le
pais ubi ille es creditate.