Newton Ramos-de-Oliveira nos refere que per un reportage del "Scientific
American Brasil" probabilemente nove decinas de linguas del humanitate es
predestinate a disparer.
Io es sempre interessate al alarmismos (ab alarma) de omne genere perque
illos, solitemente, me diverte. Certemente le persona qui face iste
previsiones habera lor valide motivos. Totevia io pensa que, per lor modo de
exponer le message o per le modo que le message perveni al publico, omne
facto assume su aspecto divertente.
Il pare que alcunos ha le veritate in su tasca e parte de iste conviction.
Le linguas de minor diffusion que dispare.
Como dicer, le communitates minus numerose que se integra in illos plus
grande. Serea isto un facto digne de crear alarma?
Un studiose se impone de organisar studios pro preservar le memoria de un
lingua. Ben! Un digne initiativa, certemente utile pro le historia e un
circulo de studiantes, actual e futur.
Totevia, io me demanda, existe alteres personas qui ha interesse pro un
lingua destinate a disparer? Non certemente le personas qui lo usava como su
lingua matre, alteremente illes non lo haberea abandonate.
Alteres personas qui non sia studiose? Io non crede. Le personas vive lor
tempore e mesmo sin haber un grande concepto de iste realitate, perque le
personas vive, e isto suffice e es toto.
Alora le massa del personas practica lor lingua quotidian. Mi dialecto per
exemplo pro parlar, mi lingua matre pro scriber e leger. Como es iste facto?
In mi localitate usa le personas de facto un quotidian bilinguimo? E si! In
Veneto, ma generalmente in tote Italia, on usa un quotidian bilinguismo: le
dialecto local in le reportos plus intime, le lingua national, a vices con
qualque fatiga, pro exprimer se con quicunque.
E le dialectos, in general, non ha un tradiction scribite multo divulgate,
con exception in iste ultime decennios, characterisate per un diffusion de
scriptos relative al dialectos local, in un quantitate surprendente e
jammais par (equal) a hodie in le passato.
Alora que succede? Assume le dialectos le dignitate de un litteratura
scribite? Il pare que isto sia le situation actual.
Pro un lingua, o dialecto, il non face differentia, il es necessari le
interesse del personas qui lo practica. Iste personas constitue le motivo
del viver de un idioma. Gratias a iste personas on pote pensar de publicar
studios o obras relative al idioma. Alteremente le publicar non haberea
motivo, ni suite, ni successo.
Isto es un realitate. Ora, pro tornar al thema initial, perque crear
alarmismo pro un linqua que necuno plus practica? Illo ha finite su motivo
de viver, e isto es toto. Le practicantes lo ha archivate.
Mario
_________________________________________________________________
MSN Foto č il sistema pių facile per condividere e stampare foto online:
http://photos.msn.it
|
